Wzniesiony
w latach 1780-82 według projektu Szymona Bogumiła Zuga dla
Augusta Czartoryskiego, wojewody ruskiego, i jego córki Izabeli Lubomirskiej.
Przebudowany w roku 1806 według projektu Stanisława Kostki Potockiego
(elewacja od podjazdu, sień i apartamenty I piętra) W roku 1808 do prac
włączony został Chrystian Piotr Aigner. Zaniedbany w drugiej połowie
XIX wieku. Zdewastowany przez Niemców. Gruntownie restaurowany w
latach 1946-47.
Klasycystyczny.
Dwukondygnacjowy, na planie prostokąta z owalnym otwartym
salonem od strony skarpy.
Chrystian
Piotr Aigner dokonał przekształcenia salonu otwartego oraz pozostałych
wnętrz, opracowanych w duchu kłasycyzmu o elementach zaczerpniętych
bezpośrednio z antyku rzymskiego. Aigner zaprojektował i zrealizował w latach
1810-1812 ceglane obmurowanie skarpy oraz „amfiteatry", czyli kamienne ławy
ozdobione gryfami, usytuowane na tarasie przed elewacją ogrodową pałacu.
Pałac
w Natotinie - plan parteru